محدثه رضاخانی‌نژاد؛ حمیدرضا باغشاهی؛ محمدجواد فقیهی
چکیده
در این مقاله، رده جدیدی از حالت‌های غیرکلاسیکی تابشی معرّفی می‌شود. بدین منظور، پس از تبیین کاربردهای حالت‌های عددی جابه‌جاشده و بیان اهمّیت تقویت سیگنال بدون نوفه، حالت‌های عددی جابه‌جاشده تقویت‌شده معرّفی می‌شوند. سپس با بررسی برخی از مهم‌ترین معیارهای غیرکلاسیکی مانند پارامتر مندل، تابع هم‌بستگی مرتبه دوّم، تابع مشخّصه ...
بیشتر
در این مقاله، رده جدیدی از حالت‌های غیرکلاسیکی تابشی معرّفی می‌شود. بدین منظور، پس از تبیین کاربردهای حالت‌های عددی جابه‌جاشده و بیان اهمّیت تقویت سیگنال بدون نوفه، حالت‌های عددی جابه‌جاشده تقویت‌شده معرّفی می‌شوند. سپس با بررسی برخی از مهم‌ترین معیارهای غیرکلاسیکی مانند پارامتر مندل، تابع هم‌بستگی مرتبه دوّم، تابع مشخّصه فوگل، و تابع توزیع ویگنر، غیرکلاسیکی‌بودن حالت‌های کوانتومی معرّفی‌شده مورد مطالعه قرار می‌گیرد. در هر مورد، نقش تعداد فوتون‌های حالت‌های عددی و ضریب بهره در مقادیر کمّیت‌های فیزیکی یادشده بررسی می‌شود. نتایج عددی مقادیر قابل توجّهی از آمار زیرپواسونی میدان و رفتار پادگروهی فوتون‌ها را نشان می‌دهد. پس از آن، به عنوان شرط لازم و کافی برای غیرکلاسیکی‌بودن یک حالت کوانتومی، رفتار تابع مشخّصه فوگل مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. خواهیم دید که تابع فوگل برای حالت‌های کوانتومی مورد نظر فراتر از مقدار تابع مشخّصه حالت پایه می‌رود که این امر به منزله غیرکلاسیکی‌بودن حالت‌های معرّفی‌شده است. علاوه بر این، منفی‌بودن تابع توزیع ویگنر-ویل، به عنوان نمود دیگری از غیرکلاسیکی‌بودن حالت‌های مورد مطالعه، نیز مشاهده می‌شود. در نتیجه، ویژگی‌های ذکرشده حاکی از آن است که حالت‌های عددی جابه‌جاشده تقویت‌شده را می توان کاندیدای مناسبی برای یک نور غیرکلاسیکی قلمداد کرد.
سید علی هاشمی زاده عقدا؛ مرضیه عزیزی
چکیده
در این مقاله به بررسی حالت‌های چلانده فوتونی با حالت اولیه مورد نظر می‌پردازیم. بدین منظور ابتدا یک حالت اولیه‌ی خاص دو مد را در نظر می‌گیریم، سپس یک یا دو مد را چلانده می‌کنیم. در ادامه روشی را بر اساس تابع ویگنر برای محاسبه میزان درهم تنیدگی سیستم بیان می-کنیم، ابتدا حالت سیستم را با استفاده از تابع ویگنر در فضای فاز می نویسیم و ...
بیشتر
در این مقاله به بررسی حالت‌های چلانده فوتونی با حالت اولیه مورد نظر می‌پردازیم. بدین منظور ابتدا یک حالت اولیه‌ی خاص دو مد را در نظر می‌گیریم، سپس یک یا دو مد را چلانده می‌کنیم. در ادامه روشی را بر اساس تابع ویگنر برای محاسبه میزان درهم تنیدگی سیستم بیان می-کنیم، ابتدا حالت سیستم را با استفاده از تابع ویگنر در فضای فاز می نویسیم و سپس بعد از اعمال چلاندگی، حالت سیستم از فضای فاز به فضای هیلبرت انتقال می دهیم. در انتها میزان درهم تنیدگی را برای حالت‌های 1،2= N را با استفاده از پارامتر تلاقی به دست می-آوریم. در این مقاله اثر حالت اولیه و تعداد مدهای چلانده بر میزان درهم تنیدگی سیستم را مشاهده می کنیم.